Jana Cilliers doen wat sy bitterlik selde doen – sy praat oor haarself. Haar eie lewe en emosies. Sy maak haar hart oop en vertel vir die wye wêreld presies hoe sy gevoel het ná haar man, Bill, se skielike afsterwe. Sy bied grepies aan van haar tyd as kind in die hospitaal toe sy polio gehad het, ’n gegewe wat ’n mens waarskynlik nooit in ’n Sarie -artikel sou lees nie. Sy bied ’n intieme blik op hoe sy voel oor die lewe, maar ook oor die groot onafwendbare: die dood.

Veelhoek is die naam van ’n debuutbundel wat die bloedjong digter daarvan nooit in sy hande sou vashou nie. ’n Motorongeluk knip sy lewe en talent kort. Jana Cilliers onthou dié “enigmatiese skimfiguur” net vaagweg. Daardie digter, Barnard Gilliland, was haar neef.

Die gelyknamige toneelstuk, Cilliers se debuut as dramaturg, is ’n intens persoonlike gesprek tussen neef en niggie. ’n Vraag én ’n antwoord. Die neef, vertolk deur Ludwig Binge, is steeds vasgevang in die vroeë jare sestig en wroegend oor sy beste vriend se dood. Die niggie, Jana, in die hede, met haar blik op die verlede en peinsend oor krisismomente in haar lewe en haar eie verganklikheid.