Al ooit gewonder hoe talente uitgedeel word? Hoe sommige mense argumentsonthalwe ’n mediese dokter én Springbokrugbyspeler kan wees? Wel, by die fisikadepartement aan die US is Philip Southey. Dr. Southey, wat aan die Universiteit van Kaapstad en Oxford gestudeer het. Maar wag, dis nie al nie: Philip Southey is ook hoogs begaafd wanneer dit by musiek kom. Én dan het hy nog ’n sin vir humor.

Soos my kind as klein seuntjie sou sê: Dis nie fair nie!

In die elegante teatertjie by die koshuis Eendrag is daar ’n wit vleuelklavier, twee kitare, ’n elektriese klavier, fluit en doedelsak. Plus ’n witbord waarop staan: Fisika Fantasie!

Southey trek jou van die eerste oomblik af in. Geklee in ’n swart T-hemp en wyepypbroek probeer hy fisika verduidelik terwyl hy moeiteloos van die een instrument na die ander beweeg. Op die vleuelklavier speel hy enigiets van Johann Sebastian Bach tot Scott Joplin. Hy doen sy blues-toonsetting van prof. Adam Small se “Doemanie”. Hy speel “Ou ryperd” en “Sarie Marais” op die klavier dat dit soos klassieke musiek klink. Hy rock op Newton se tweede bewegingswet. Hy speel ’n keltiese fluit terwyl hy sy gehoor na die verlede laat reis. En, les bes, speel hy die doedelsak, of soos hy dit noem: “Die duidelike doedelsak-doodklap”.

As hierdie alles na ’n vreemde, sonderlinge, avontuurlustige en humoristiese reis klink, is die antwoord ja, dit is.