Agter die skerms: Die vegetariër

14/10/2023

FOTOBLAD

Produksie: Die vegetariër
Foto’s: Nardus Engelbrecht

Die Vegetarian van Han Kang is in 2016 bekroon met die Man Booker International Prize, die eerste keer dat dit aan ’n Suid-Koreaanse boek toegeken is. Dit is puik vertaal deur Deborah Smith, ’n faktor wat dit beslis makliker moes maak vir Willem Anker wat die moeilike taak gehad het om die verwerking van die boek vir die verhoog te doen. Toe ek hom vra wat hulle daarop laat besluit het, het hy geantwoord dat hulle albei van mening was dat die boek só visueel en beeldryk was dat dit ’n uitstekende toneelstuk kon wees. Saam-saam het hulle daardie gedagte ’n werklikheid gemaak.

Die storie word in drie dele vertel, naamlik vanuit die oogpunt van Yeong-hye (Melissa Myburgh) se man, mnr. Cheong (Wilhelm van der Walt); haar swaer (Stian Bam) in ’n deel genaamd “Mongolian Mark”, en haar suster, In-hye (Tinarie van Wyk Loots). Anker en Bouwer besluit om dié struktuur te behou en as grondslag te gebruik. Diegene wat die boek gelees het, sal weet dat Anker genoeg van die kerngebeure ingesluit het dat jy nie as leser of gehoorlid afgeskeep voel nie. Diegene wat dit nie gelees het, sou dalk aanvanklik ’n bietjie verlore gevoel het, maar wel teen die einde al die drade bymekaar kon trek.

Bouwer is bekend daarvoor dat hy daarvan hou om onderwerpe te dekonstrueer en minimalisties aan te bied. Sy ontwerp vir Die vegetariër is klinies, blink en skoon. Die hiperrealisme wat baie van die Suid-Koreaanse dramas en films kenmerk, word ingespan om ander se vergrype van Yeong-hye se lewe en seggenskap aan te dui. Die speelruimte word aan drie kante afgemerk met breë wit viniellinte en die “gordyn” voor is deurskynende rooi linte wat die drie dele van die drama merk en natuurlik simbolies is van die bloederigheid van vleis en vlees.

Om al hierdie aspekte te ondervang en dit bo-op ’n skitterwit oppervlak te belig is op die ervare en innoverende skouers van Wolf Britz geplaas. Voeg daarby die skitterende maskers wat hy gemaak het vir Bam en Van Wyk Loots toe hulle Yeong-hye se ouers moes uitbeeld en ’n mens besef hy is ’n kernlid van ’n uiters kreatiewe ontwerpspan. Bridget Barker se kostuums in spatsels van groen en later in die styl van ’n sestigerblommepalet is nommerpas vir die manier waarop Bouwer kleur op die stel gebruik vir betekenis en intensie.

Lees die volledige resensie van Marina Griebenow hier.